Balijczycy świętują dzień kremacji z dumą i radością, ponieważ wierzą, że zmarły w końcu może uwolnić się od ziemskich więzów i powrócić do Boga. Ceremonia kremacji jest jednym z najdroższych rytuałów na Bali. Mniej zamożne rodziny tymczasowo, czasem na kilka lat, chowają zmarłego na cmentarzu, żegnając „zwykłym” obrzędem śmierci, tym samym dając sobie czas na uzbieranie pieniędzy albo dołączenie do zbiorowej ceremonii kremacji organizowanej raz na 5 lat.
Nie ma tu klubów, ekologicznych kawiarni ani modnych restauracji, ale Nusa Penida jest jednym z najpiękniejszych miejsc jakie można zobaczyć będąc na Bali.
Balijczycy wierzą, że w tych dniach, duchy zmarłych krewnych wracają na Ziemię, aby odwiedzić swoje dawne domy, a oni sami mają obowiązek gościć przodków poprzez modlitwy i ofiary składane w rodzinnej świątyni.
Plaże Uluwatu zdecydowanie zaliczają się do najpiękniejszych na całej wyspie – urokliwe widoki, wysokie klify, turkusowe laguny, zachody słońca nad morzem, wymarzone fale dla surferów. Mieliśmy nawet okazję oglądać piękny zachód księżyca przed świtem.
Makaki żyją tu jak na wolności, z tą różnicą, że pewnie tutaj łatwiej jest im przeżyć – wyraźnie zaprzyjaźnione z obsługą, która nie tylko pilnuje porządku, ale karmi je, dotrzymuje towarzystwa w zabawie i zapewnia wszelaką opiekę. Odnieśliśmy wrażenie, że niektóre małpy witają się z załogą jak stare znajome.
Od początku nie mieliśmy wątpliwości od której części wyspy zaczniemy i gdzie zostaniemy na dłużej. Ubud – centrum kulturalne wyspy – nigdzie indziej nie poczuliśmy tego charakterystycznego klimatu, którym przesiąknięte jest to miejsce. Uwagę przykuwa magiczna architektura – tutaj nawet prywatne domy i restauracje przypominają świątynie w środku dżungli, otoczone wyrzeźbionymi w kamieniu, demonicznie wyglądającymi postaciami. Dodatkowo, większość rodzin ma na swoich posesjach prywatne świątynie, w których regularnie odbywają się ceremonie.
Mimo trudności, był to dla nas prywatnie dobry rok. Jesteśmy szczęściarzami, że wciąż możemy podróżować i spełniać nasze marzenia. Choć kompletnie się tego nie spodziewaliśmy – w tym roku będziemy ładować baterie na Bali.
Każdego dnia rano, rzeka w Hampi staje się miejscem, gdzie odbywa się wspólna poranna toaleta mieszkańców i miejscowego, świątynnego słonia. Lakshmi to piękna, majestatyczna słonica, która cały dzień spędza przy wejściu świątyni Virupaksha, błogosławiąc trąbą wszystkich chętnych pielgrzymów.
To miasto, w którym spokojnie delektujesz się pyszną przekąską uliczną i nienerwowo odsuwasz na bok, gdy pochód pogrzebowy maszeruje ulicą zaledwie kilka centymetrów od Twojej twarzy.
Nie da się ukryć, że fotografia uliczna sprawia nam ogromną frajdę. Ostatnio poszaleliśmy na ulicach Gokarny i chcemy się z Wami podzielić owocami tego, co się urodziło 
Większość zdjęć zrobiliśmy w dniu święta Shivaratri.
