Podróże

Od początku nie mieliśmy wątpliwości od której części wyspy zaczniemy i gdzie zostaniemy na dłużej. Ubud – centrum kulturalne wyspy – nigdzie indziej nie poczuliśmy tego charakterystycznego klimatu, którym przesiąknięte jest to miejsce. Uwagę przykuwa magiczna architektura – tutaj nawet prywatne domy i restauracje przypominają świątynie w środku dżungli, otoczone wyrzeźbionymi w kamieniu, demonicznie wyglądającymi postaciami. Dodatkowo, większość rodzin ma na swoich posesjach prywatne świątynie, w których regularnie odbywają się ceremonie.

Mimo trudności, był to dla nas prywatnie dobry rok. Jesteśmy szczęściarzami, że wciąż możemy podróżować i spełniać nasze marzenia. Choć kompletnie się tego nie spodziewaliśmy – w tym roku będziemy ładować baterie na Bali.

Każdego dnia rano, rzeka w Hampi staje się miejscem, gdzie odbywa się wspólna poranna toaleta mieszkańców i miejscowego, świątynnego słonia. Lakshmi to piękna, majestatyczna słonica, która cały dzień spędza przy wejściu świątyni Virupaksha, błogosławiąc trąbą wszystkich chętnych pielgrzymów.

To miasto, w którym spokojnie delektujesz się pyszną przekąską uliczną i nienerwowo odsuwasz na bok, gdy pochód pogrzebowy maszeruje ulicą zaledwie kilka centymetrów od Twojej twarzy.

Nie da się ukryć, że fotografia uliczna sprawia nam ogromną frajdę. Ostatnio poszaleliśmy na ulicach Gokarny i chcemy się z Wami podzielić owocami tego, co się urodziło Większość zdjęć zrobiliśmy w dniu święta Shivaratri.

Matka Natura obdarowała Cejlon naprawdę niesamowitym pięknem i różnorodnością krajobrazu i przyrody. Pola ryżowe, plantacje herbaty, góry, wodospady, dżungle pełne dzikich zwierząt, lasy deszczowe, gaje palmowe, buddyjskie świątynie – brzmi niewiarygodnie ale taka jest Sri Lanka, serio!

Plażowanie, pływanie z żółwiami, podglądanie miejscowych rybaków, smakowanie najróżniejszych rodzajów herbat – niezapomniany czas. Trudno było sobie także odmówić safari w Parku Narodowym Udawalawe. Największe wrażenie zrobiły na nas bliskie spotkania z dzikimi słoniami.

Czarująca wioska plemienna w której ludzie żyją w zgodzie z naturą. Uprawiają ziemię, pasą kozy, produkują włókna bananowe, rękodzieła, tradycyjną odzież i biżuterię z Karnataki – żadnych oznak skomercjalizowanego świata.

Dla każdego coś dobrego. Poranne medytacje w naturze przy muzyce na żywo, wspinaczki po skałach, zwiedzanie rikszą świątyń, zachody słońca na wzgórzach w towarzystwie grających lokalnych muzyków, wieczory w knajpkach nad rzeką przy klimatycznej muzyce , spotkania i rozmowy przy zapachu kadzideł

Ah, coraz mocniej kochamy Karnatakę i coraz lepiej rozumiemy ? Wzdłuż plaży kilka uroczych, bardzo prostych bambusowych chatek bez wygód i oczywiście – bez elektryczności.